Λίγο πριν την Ανάσταση και το Πάσχα οι φίλοι μου μού επιφύλαξαν μια ευχάριστη έκπληξη!

Είπαν στα παιδιά τους να με γνωρίσουν και να μου μιλήσουν.

Το οργάνωσαν και βρεθήκαμε σε μια εξαιρετική βραδιά.

Τους είπα πως καταρχήν θέλω να τα ακούσω.

Να ξεχάσουν ότι μιλούν σε έναν πολιτικό και να μου μιλήσουν ανοικτά, όπως θα μιλούσαν σε κάποιο φίλο τους.

Έτσι κι έγινε.

Με …βομβάρδισαν! Μου είπαν για το σχολείο, τις σχολές τους και το κυριότερο τα όνειρα τους.

Δεν διέκρινα κάποια ιδιαίτερη επιθυμία να ξενιτευτούν.

Αντιθέτως.

Τους είδα να θέλουν να μείνουν εδώ για να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους.

Και εγώ με τη σειρά μου αισθάνθηκα ακόμα μεγαλύτερη την ανάγκη να κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου για να τα κρατήσουμε εδώ.

Γιατί ο νέος ζει με σκοπό να πραγματοποιήσει τα όνειρα του.

Αν του στερήσεις το δικαίωμα στο όνειρο θα τον τσακίσεις όχι απλά δεν θα τον κρατήσεις.